1. Świat dzieci oczami psychologów
2. Wean from the bottle: dlaczego?
3. Wean from the bottle: kiedy?
4. Wean z butelki: jak?

Odstawiwszy dziecko od piersi, prawie każda matka wzdycha z ulgą - w końcu nie tylko są miesiące najbliższej relacji z dzieckiem, które tak bardzo żałuje, ale także ból towarzyszący karmieniu, pęknięciom i górom ubrań wyciekającym z mleka. Pierś ponownie zaczyna kojarzyć się z kobiecością i przyjemnością.

A co z dzieckiem? Odruch ssania, który przez pewien czas utożsamiał się z jego najbardziej ukochanym i interesującym zajęciem, znajduje teraz zastosowanie tylko w sutkach i butelkach, spełniając, zdaniem dorosłego, rolę czysto użytkową. Ale dziecko, pamiętając, że jedzenie przynosi spokój i satysfakcję, a sutek daje ci głęboki sen, coraz bardziej wzmacnia znaczenie tych rzeczy w twoim umyśle. Nic dziwnego, że gdy przychodzi czas na rozstanie się z infantylnymi nawykami, dziecko nie do końca rozumie, dlaczego potrzebuje tych wszystkich filiżanek, kubków i szklanek. Tak, być może byłby zainteresowany próbą wypicia z nich raz lub dwa razy, ale potem zawsze wróci do butelki. W tym momencie dorośli łapią się za głowy.

Świat dzieci oczami psychologów

Na pierwszy rzut oka psychologowie dziecięcy zalecają ciągłą niepotrzebną złożoność. Cóż, na przykład, dziecko, które dorastało wyłącznie karmione piersią, zgodnie z ich zaleceniami, zaleca się, aby w ogóle nie zawstydzać go znajomością butelki. Lepiej rozpocząć trening na pragnienie wycieku lub, jeśli jest zbyt mały, kupić miskę ze słomką. Jak to zrozumieć?

Dzieci szybko tworzą uczucia, zwłaszcza jeśli ich temat jest związany z pewnymi rytuałami, które są przyjemne lub często powtarzane. Gdy tylko dziecko przypomni sobie, że pije z butelki przed snem, i pije w taki sposób, że przypomina ssanie piersi, takie spożycie pokarmu zostanie utrwalone w umyśle dzieci jako zdecydowane konieczne działanie. Często picie z butelki wydaje się rodzicom krótką fazą między karmieniem piersią a początkiem picia z kubka, ale czasami nawet nie zdają sobie sprawy, jak wielka jest siła nawyku u niemowląt. Prawie każdy obiekt, okresowo przez nie zdobywany, staje się ważną i integralną częścią życia (w końcu na razie nie ma takich obiektów), więc jest rzeczą naturalną, że mały człowiek nie chce, by jego świat upadł w jakimkolwiek aspekcie.

Ważne jest również, aby pamiętać, że do pewnego wieku ssanie jest jak dziecko. Matki powinny być zaznajomione z przypadkami, gdy dziecko budzi się, aby nie pić lub nie porwać mieszanki, a mianowicie ssać butelkę (dlatego problem, jak odstawić dziecko od butelki w nocy, jest o wiele poważniejszy niż po prostu nie chcieć poznać kręgów). Uzależnienie ustne może pojawić się nie tylko z butelki, ale także z brodawki sutkowej, a także z każdego innego obiektu, który dziecko uważa za odpowiedni substytut, i dobrze jest, jeśli są to jego własne palce.

Ten rodzaj stymulacji jest ważnym etapem w rozwoju psychiki dziecka, więc jeśli jest już umysłowo związany z butelką, nie należy drastycznie pozbawiać go tej części życia - może to wiązać się z problemami nie tylko w teraźniejszości, ale także w przyszłości.

Wean from the bottle: dlaczego?

Istnieje opinia, że ​​kiedy dziecko dorośnie - poczuje, że nadszedł czas, by się oduczyć, przestać interesować się butelką, w końcu jest nieśmiały. Ale dziecko może odczuwać chęć rzucenia palenia na lata, na przykład do piątego roku życia. Dlaczego miałby zrezygnować z wygodnego i znanego sposobu picia bez wyraźnego powodu? I jak przyjemnie jest pić z butelki w środku nocy - nie trzeba siadać ani wstać, pić, prawie bez przebudzenia. Dlaczego konieczne jest odstawienie butelki?

• problemy z zębami. Jeśli chodzi o potencjalne szkodliwe skutki karmienia butelką dla ugryzienia, dyskusje wciąż trwają: ktoś twierdzi, że ssanie po półtora roku psuje ugryzienie, a ktoś przytacza przykład dziecka o doskonałych zębach, który odstawił butelkę na sześć lat. Ktoś ledwo wyrośnięty jest uszkodzony przez próchnicę, mimo że dziecko w ogóle nie piło z butelki, a ktoś mówi, że sutki powinny być po prostu sterylizowane częściej. Ta sama kontrowersja dotyczy wpływu butelki na mowę dziecka. W każdym razie warto myśleć - czy są jakieś problemy z zębami i wymowa kilku nieprzespanych nocy?
• problemy z treningiem nocnika i niespokojnym snem. W nocy dziecko często pije dużo więcej niż to konieczne, starając się zaspokoić nie pragnienie, ale potrzebę ssania. W rezultacie jest często pisany w nocy, a rodzice, oczywiście, są znacznie bardziej komfortowi w zmianie pieluszek niż umieszczanie dziecka w doniczce kilka razy w nocy.

Jak nauczyć dziecko chodzić do garnka? Dowiedz się więcej od nasz artykuł .

Wean from the bottle: kiedy?

Wiek odsadzenia może być różny, w zależności od chęci porzucenia butelki dziecka. Pediatrzy powinni robić to, gdy odruch ssania zanika - średnio w wieku dwóch lat, jeśli dziecko nie próbuje się rzucić (a jeśli zrezygnuje wcześniej niż się spodziewano - w żadnym wypadku nie zmuszać go do ponownego starzenia się). Faktem jest, że po pewnym wieku ssanie daje dziecku przyjemność i uspokaja tylko dlatego, że nawyk został uformowany, gdy tak naprawdę był. Jeśli zauważalne jest, że dziecko przestało wykazywać zapał do ssania - będzie to moment, w którym zacznie się oduczać.

Wean z butelki: jak?

Niektóre dzieci same odrzucają butelkę, po prostu tracąc zainteresowanie lub wstydząc się swoich nawyków w zespole. Co ci rodzice, których dzieci są uparte? Pokaż pomysłowość!

• Niektóre matki wymyślają całą bajkę dla dziecka o butelce, która jest czas na wyjazd w interesach (najczęściej do innego młodszego dziecka), a tej opiece mogą towarzyszyć pewne rytuały: pozostawienie butelki w określonym miejscu, wysłanie jej „pocztą”, podając komuś lub po prostu wyrzucam;
• jeśli dziecko nie może zaakceptować faktu, że nie potrzebuje już butelki, wielu rodziców ukrywa to samo lub wyrzuca, a dziecko stawia przed faktem dokonanym - Babai go zabrał. Albo zjadł psa. Albo po prostu zgubiony. Czasami takiej utracie butelki towarzyszy przekazanie dziecku prezentu, który służy zarówno zrekompensowaniu zagubienia, jak i odwrócenia uwagi;
• czasami butelka jest zgubiona lub zapomniana przez dziecko. Jest to również świetny powód, aby nie zdobyć nowego, ale pozwolić dziecku zaakceptować stratę i nie wracać do ssania;
• Niektóre metody wiążą się z celowym psuciem własności dzieci: na przykład niektóre matki zastępują zawartość czymś bez smaku (solą mieszanki), a następnie oferują dziecku picie mieszanki (szczególnie słodzonej) od pijącego. Ta metoda nie zawsze działa, zwłaszcza jeśli dziecko jest kapryśne i wymagające. Inną opcją jest wycięcie lub zrujnowanie sutka na butelce, aby pić było niewygodne, lub poczekać, aż dziecko przeżuwa je samodzielnie, a gdy zostanie poproszone o zmianę nadgarstka;
• Inna opcja odstawiania jest związana ze sprawą, a nie przebiegłością: jeśli dziecko jest chore i z powodu zimna, jest mu trudno ssać butelkę, możesz po prostu przestać oferować mu ten sposób picia. Podobnie możesz zrobić z dzieckiem, które ma bolesne zęby lub zapalenie jamy ustnej;
• Jak odstawić dziecko od butelki w ciągu 2 lat i starszych? Zachęć go do naśladowania tych, którzy go lubią. Możesz kupić piękne i wygodne dziecko z dziobkiem i powiedzieć, że wszystkie księżniczki muszą z tego pić. Możesz kupić chłopca, na przykład czerwonego pijącego, a twojego tata czerwonego kubka i mocno podkreślić ich podobieństwo.

Należy pamiętać, że kompromis, taki jak pozwolenie na picie z butelki tylko w nocy, również nie wpłynie na szybkość odstawienia od piersi, to tylko doda trudności.

W tym procesie, który zwykle trwa tylko kilka dni, dziecko znajduje się w stresującej sytuacji, więc musisz traktować go ostrożniej i czule niż zwykle. Ale rodzice w żadnym wypadku nie mogą iść dalej, nawet jeśli łzy dziecka są bardzo dotknięte. Głównym punktem, jak odstawić dziecko od butelki, jest to, że po odmowie musisz utrzymać swoją pozycję. Nie możesz czuć, że możesz popychać i wymuszać w ten sposób zwrot butelki. Ten wiek (2-3 lata) jest taki sam, gdy dziecko sprawdza, na ile dorośli pozwolą mu odejść. Dlatego w tak ważnej sprawie konieczne jest wykazanie się stanowczością ducha, aby dziecko czuło, że manipulacja nie jest najlepszym sposobem na uzyskanie tego, czego chce.