1. Rodzaje instrumentów do słuchania oddechu
2. Gdzie kupić stetoskop w Moskwie?
3. Stetoskop i fonendoskop. Historia
4. Stetoskop i fonendoskop, jaka jest różnica

Urządzenie medyczne używane do słuchania narządy wewnętrzne osoba, w celu określenia hałasu w nich nazywa się stetoskop. Możesz go spotkać nie tylko z lekarzem ogólnym. Stetoskop i słuchaj oskrzeli, płuc i jelit, naczyń krwionośnych.

Historia tego urządzenia rozpoczęła się w 1816 roku, kiedy to został wymyślony przez francuskiego lekarza i naukowca Rene Laennec. Po pewnym czasie wymyślono kolejne urządzenie oparte na tym fonendoskopie, który dziś stał się popularny wśród lekarzy ogólnych. Oba typy stetoskopów są poszukiwane i zajęły godne miejsce w praktyce medycznej. Stetoskop jest najczęściej wykonany z drewna, ale są też warianty aluminiowe.

We współczesnym świecie stetoskop ma inny wygląd. Urządzenie tego urządzenia medycznego nie jest skomplikowane: końcówki douszne, głowica nakładana na ciało pacjenta i rurka łącząca dwa wymienione powyżej elementy i prowadząca dźwięk.

Obecnie na rynku sprzętu medycznego istnieje dość duża różnorodność stetoskopów, pozwalająca uzyskać dokładne dane na temat pracy ludzkiego ciała.

Stetoskop położniczy pozwala usłyszeć bicie serca płodu.

Stetoskop pediatryczny doskonale nadaje się do słuchania lekkich dzieci, ponieważ ma doskonałą akustykę. Główną zaletą tego modelu jest to, że ramka nie powoduje uczucia zimna.

Stetoskop elektroniczny - różni się od zwykłego modelu tym, że jest wyposażony w zestaw słuchawkowy i mikrofon. Coraz więcej profesjonalistów preferuje ten konkretny model. W połączeniu z elektronicznym stetoskopem postępy w technologii medycznej umożliwiają słuchanie pacjenta w hałaśliwych pomieszczeniach, jednocześnie tłumiąc hałasy zewnętrzne.

Stetoskopy kardiologiczne są stosowane w kardiologii, umożliwiając lekarzowi prowadzącemu słuchanie wysokich i niskich częstotliwości.

Jak każdy sprzęt medyczny, stetoskop wymaga odpowiedniego przechowywania i użytkowania.

Reguła 1 - słuchanie płuc lub innych narządów należy przeprowadzać w jasnym, ciepłym pomieszczeniu, aby uniknąć hałasu i czynników drażniących, które mogą powodować reakcję pacjenta.

Reguła 2 - do odsłuchu za pomocą stetoskopu należy rozebrać pacjenta.

Zasada 3 - lekarz powinien być w stanie zbadać pacjenta pod różnymi kątami. I w różnych pozycjach (siedząc, stojąc, leżąc). Badanie pacjenta po prawej stronie zmniejsza możliwość przedostawania się obcego szumu, co gwarantuje jakość badania.

Zasada 4 - stetoskop musi mieć tryb lejka i tryb przepony, aby słuchać basów i wysokich tonów.

Zasada 5 - najważniejsze jest przestrzeganie wszystkich punktów odsłuchowych, aby dane były wiarygodne.

Istnieje kilka punktów odsłuchowych:

Punkt wsłuchiwania się w zastawki tętnicy płucnej znajduje się na lewej krawędzi mostka w drugiej przestrzeni międzyżebrowej;

Punkt wsłuchiwania się w usta aorty i zastawki aortalne znajduje się na prawej krawędzi mostka w drugiej przestrzeni międzyżebrowej;

Punkt nasłuchu zastawki trójdzielnej znajduje się na lewej krawędzi mostka IV przestrzeni międzyżebrowej;

Punkt słuchania lewego otworu przedsionkowo-komorowego i zastawki mitralnej = wierzchołka serca to piąta przestrzeń międzyżebrowa wzdłuż linii środkowej.

Kupowanie stetoskopu dziś nie jest trudne, ponieważ sporo, zarówno krajowe, jak i zagraniczne firmy produkcyjne są dziś reprezentowane na naszym rynku. Popularnymi producentami są firmy z Niemiec - Duplex, KaWe, Dimeda Instrumente z USA - Littmann, z Wielkiej Brytanii - Medicare iz Singapuru - Little Doctor.

04/05/2014

Stetoskop (urządzenie do słuchania hałasu organów wewnętrznych) został wynaleziony w 1816 roku przez skromnego francuskiego lekarza o imieniu René Theophile Hiacynt Laennec. (Laennec Rene Theophile Hyacinthe), jeden z założycieli nowoczesnej kliniki chorób wewnętrznych, osobisty lekarz Napoleona I

Dokładne okoliczności wynalazku są nieznane. Ale po śmierci Laenneca pojawiły się pogłoski, że wynalazł stetoskop ze względu na jego waleczność. Tak więc w 1816 r. Rene Laennec został ponownie wezwany do pacjenta cierpiącego na gruźlicę, który, jak zauważamy, był piękną młodą kobietą. Równocześnie pikanteria sytuacji polegała na tym, że lekarz, który przyszedł na badanie, napotkał trudności w perkusji (stukając w niektóre części ciała i analizując powstające zjawiska dźwiękowe) z powodu dużego rozmiaru gruczołów piersiowych pacjenta - aby wykonać bezpośrednie osłuchanie płuc, tj. Przymocować ucho do gołej Badanie piersi było, według Laennecka, „niedopuszczalne” ze względu na młody wiek i płeć dziewczynki.
Aby odpowiednio wyjść z obecnej sytuacji, młody lekarz po refleksji podjął się czegoś nowego. Przypomniał sobie, jak kilka dni temu, przechodząc przez Ogród Tuileries w Paryżu, widział, jak dzieci drapią drewnianą laskę szpilką na jednym końcu i słuchają dźwięków, które pojawiły się na drugim. Decydując się, że za pomocą tej metody można słuchać odgłosów wydobywających się z klatki piersiowej, zainspirowany Laennecem śmiało zwinął kawałek papieru (nuty) do tuby i przyłożył ją do klatki piersiowej pacjenta. Ku jego zaskoczeniu udało mu się nadal słyszeć hałas oddechowy pacjent, a nawet nie dotykając jej, czego pragnął lekarz Laennec, powtórzył to doświadczenie u swoich pacjentów. Upewnił się, że kolumna powietrza w tubie wzmacnia dźwięki dochodzące z ciała, nakazał stolarzowi kilka drewnianych rur o różnych szerokościach i zaczął z nimi eksperymentować. Odkrył, że szerokość tuby nie wpływa na intensywność dźwięku. Jednak słyszalność wzrosła w zależności od długości rury. Doświadczony Laennec określił optymalny rozmiar tuby i stworzył pierwszy na świecie stetoskop - urządzenie do słuchania pacjentów.

Należy zauważyć, że osłuchiwanie płuc, jako metoda diagnozy fizycznej, istnieje od czasów starożytnych. Został wymieniony w pracach Hipokratesa, który nauczając lekarzy swoich czasów, radził im, aby bezpośrednio przyłożyli ucho do klatki piersiowej i słuchali ważnych medycznie dźwięków.

Na podstawie wymyślonego stetoskopu Laennec opracował i wprowadził osłuchiwanie w praktykę medyczną - metodę badania narządów wewnętrznych poprzez wsłuchiwanie się w odtwarzane przez nich zjawiska dźwiękowe. Metoda została przedstawiona w całości w jego słynnym dziele dotyczącym bezpośredniego osłuchiwania „De l'auscultation mediate, ou Traite du Diagnostic des maladies du poumon et du coeur, fonde principalement sur ce nouveau moyen dʻexploration”, przedstawionym przez Francuską Akademię Medyczną w 1819 roku. Wiele zjawisk osłuchowych opisanych przez Laennec jest nadal używanych do dziś: egofonia, metaliczny dzwonek, hałas (amfora, ciosy, terpuga, piły, nadmuchane futra, itp.), Pueril oddychanie, sakadyjski oddech, perkusja perkusyjna, pektoryzacja itp. .

Należy powiedzieć, że stetoskop został później poddany wielu zmianom, jego urządzenie zostało ulepszone, ale zasada działania i fizyka urządzenia pozostały niezmienione. Później wynaleziono także fonendoskop (nazwę wymyślił Nikołaj Siergiejewicz Korotkow - naukowiec, który odkrył metodę pomiaru ciśnienie krwi ), mający w swojej konstrukcji naprężoną membranę, która znacznie zwiększa głośność dźwięku.

Jednocześnie obecnie najpopularniejszą wśród pracowników medycznych jest wersja łączona („dwa w jednym”) stetoskopu i fonendoskopu - stethophonendoscope. Osobliwością i zaletą takiego urządzenia hybrydowego jest to, że z jednej strony ma końcówkę fonendoskopu z membraną, az drugiej - końcówkę stetoskopu bez membrany. Podsumowując, chciałbym zauważyć, że z praktycznego punktu widzenia wskazane jest użycie stetoskopu do osłuchiwania układu sercowo-naczyniowego, ponieważ dźwięki o niskiej częstotliwości są lepiej wykonywane przy braku membrany i niskim ciśnieniu na skórze. Podczas osłuchiwania płuc lepiej jest słuchać za pomocą fonendoskopu, ponieważ dźwięki o wysokiej częstotliwości są lepiej wykonywane za pomocą membrany.

Aby słuchać pracy organów wewnętrznych osoby, użyj specjalnego urządzenia - stetoskopu. Dzięki temu narządy takie jak płuca, oskrzela, jelita są podsłuchiwane. Urządzenie medyczne do słuchania oddechu, którego cena jest dość przystępna, zostało wynalezione na początku XIX wieku. Oprócz stetoskopu stosuje się inne podobne urządzenie - fonendoskop. Różnica między nimi polega na tym, że pierwszy służy do słuchania niskich częstotliwości serca lub jelit, a drugi - wysokich częstotliwości naczyń krwionośnych lub płuc.

Stetoskop składa się z następujących części:

• Głowa nałożona na ciało.
• Kanał dźwiękowy to wąż, który przewodzi dźwięk z głowy.
• Ramiona są metalowymi rurkami przylegającymi do uszu lekarza.
• Oliwki - dysze na końcach łuków.

Główką stetoskopu może być plastik, stal lub aluminium. Preferowaną opcją jest stalowa głowica. Lepiej wybrać grubszy przewód winylowy niż gumowy. Wygodniejsze są oliwki z miękkiej gumy, które dostosowują się do kształtu uszu. Zalecany jest również na zamówienie urządzenie medyczne do słuchania oddechu za pomocą metalowej sprężyny, zaciskania ramion.

Rodzaje instrumentów do słuchania oddechu

Stetoskopy i fonendoskopy są aktywnie wykorzystywane przez lekarzy wielu specjalności, takich jak pediatria, pulmonologia, ratownicy, a nawet weterynarze. Powodem tak szerokiej dystrybucji jest łatwość użycia i ogromne możliwości uzyskiwania informacji z dźwięków oddechu danej osoby. W Moskwie używane są oddzielne urządzenia do słuchania oddechu małych dzieci, dorosłych i kobiet w ciąży.

Możesz zamówić następujące urządzenie medyczne do słuchania oddechu:

• Terapeutyczny.
• Noworodek.
• Pediatryczny.
• Stetoskop Rappaport.
• Kardiologiczny.
• Położnik.
• Elektroniczne.

Wszystkie powyższe typy stetoskopów są używane w szczególnych przypadkach, ale są też modele uniwersalne. Na przykład stetoskop Rappaporta służy do osłuchiwania dorosłych i dzieci. Jest dość ciężki, ponieważ ma 2 kanały dźwiękowe i możliwość instalowania różnych membran i lejków. Elektroniczny stetoskop różni się od innych urządzeń, ponieważ ma wbudowany mikrofon, który zamienia dźwięki oddechu na sygnały elektroniczne. Przed wejściem do oliwek sygnały te są przetwarzane ponownie. Użyto fonendoskopów tylko dwuusznych, składających się z 2 rurek.

Gdzie kupić stetoskop w Moskwie?

Słuchanie oddechu pacjenta jest szybką i pouczającą procedurą wykonywaną przez wielu lekarzy. Jeśli potrzebujesz stetoskopu lub fonendoskopu w Moskwie, skontaktuj się z firmą „”. Sprzedajemy tylko wysokiej jakości w przystępnej cenie od światowej sławy producentów.

Stetoskop i fonendoskop. Historia

Tak! Kiedy nie wezwą tego, co lekarz kładzie na klatkę piersiową lub plecy pacjenta - stetoskop, fonendoskop lub stethophonendoscope. Ale mechaniczny tonometr. Co słuchamy tętnicy ramiennej? Stetoskop czy fonendoskop? Napisano: „Tonometr z wbudowanym stetoskopem” - więc nie ma różnicy?

A różnica jest.

I jest fascynująca historia o lekarzu Napoleona Bonaparte - Rene Laenneke, który w 1816 roku z powodu swojej wewnętrznej delikatności nie mógł przyłożyć ucha do piersi chorej młodej dziewczyny i, aby oszczędzić jej skromności, zaczął słuchać serca i płuc. O cudu - dźwięki były silniejsze. Tak narodził się stetoskop - z greckich słów stethos - klatka piersiowa i skopeo - obserwuję.

I dopiero na początku XX wieku - prawie 100 lat później, rosyjski chirurg Nikołaj Siergiejewicz Korotkow (to on wynalazł metodę osłuchową do pomiaru ciśnienia) poprawił ją, pociągając membranę na gnieździe - i nazwał ten instrument fonendoskopem.

Stetoskop i fonendoskop, jaka jest różnica

Jaka jest różnica między stetoskopem a stetoskopem?

Głównie dźwięki o wysokiej częstotliwości (światło, naczynia) przechodzą przez membranę fonendoskopu, a dźwięki o niskiej częstotliwości (serce, jelita) przechodzą przez lejek: dna, jakby tłumiły wibracje o wysokiej częstotliwości.

Membrana stetoskopu znacznie zmniejsza objętość całego dźwięku, a dno staje się bardzo ciche. Jednocześnie wysokie częstotliwości są wyraźnie słyszalne.

Jak widzisz różnicę między stetoskopem a fonendoskopem z zakresem zastosowania: Z membraną fonendoskopową słuchamy wysokich tonów płuc i naczyń krwionośnych oraz dzwonka stetoskopu z niskimi częstotliwościami serca lub jelit.

Różnica między stetoskopem a fonendoskopem jest widoczna gołym okiem.

5 i 6 - szef stetofonendoskop

Stetofonendoskop składa się z głowicy: z jednej strony znajduje się dzwon (5), az drugiej membrana (6), przewodząca rurka (4), trójnik (3), sprężyny z pałąkiem na głowę (metalowa płyta łącząca rurki pałąka. ), opaski na głowę (2) z oliwkami (1).

Dane akustyczne stetoskopu zależą od wewnętrznego kształtu i konstrukcji głowicy używanej przez producentów.

Co musisz wiedzieć o stetoskopach i fonendoskopach

Cena dobrego stetofendoskopu waha się od 90 do 200 dolarów. Niższa cena oznacza niższą jakość.

O projekcie: Materiał głowicy może być inny - tworzywo sztuczne, aluminium lub stal nierdzewna. Najlepszym materiałem jest dobrze wykończona stal nierdzewna. Ważne jest, aby stetoskop był dobrze dopasowany do ciała pacjenta, a powietrze nie dostało się tam - każdy wyciek powietrza prowadzi do utraty transmisji dźwięku.

Membrana lub membrana muszą być elastyczne, trwałe i dobrze przylegać do ciała.

Rurka łącząca stetoskopu jest grubsza, tym lepiej. Ponadto rury winylowe są lepsze niż gumowe izolowanie hałasu zewnętrznego.

Badania wykazały, że idealna długość rurki stetofonendoskopu wynosi 30 cm, a średnica otworu 4,6 mm. Ale w sprzedaży widzimy dźwięk niższej jakości, ale bardziej komfortowe lampy o długości 50-55 cm.

Długość rury kompromisowej 37,5 cm

Opaska na głowę (lub oliwka) to twarde tworzywo sztuczne i miękka guma lub hel. Te ostatnie są oczywiście lepsze, ponieważ są przymocowane do kształtu kanału słuchowego użytkownika.

Opaska metalowa z rurką może być połączona z metalową sprężyną, co oczywiście poprawia użyteczność.

Głowa stetoskopów może być pojedyncza, podwójna (dzwon / membrana), podwójna membrana (duża średnica / mała), podwójna z rowkowaną głowicą

Obecnie Littmann wynalazł głowice z przestrajalną lub podwójną częstotliwością membrany: Aby usłyszeć niskie częstotliwości (tryb dzwonkowy), lekko przymocuj głowę akustyczną do pacjenta.

Aby słuchać wysokich częstotliwości, trzeba mocno naciskać głowę: ruch membrany membrany staje się ograniczony. Dźwięki o niskiej częstotliwości są blokowane i słychać dźwięki o wysokiej częstotliwości

Stetoskopy Littmann mogą mieć dwie regulowane membrany - duże dla dorosłych i małe dla dzieci.

Ponadto istnieją stetofonendoskopy dla niemowląt i małych dzieci, a także stetoskopy płodowe dla kobiet w ciąży do słuchania płodu.

Obecnie endoskop stetoskopowy jest klasyczną wersją stetoskopu, który łączy w swojej dwustronnej głowie lejek (jak stetoskop) i membranę (jak fonendoskop). Ogólnie fonendoskopy i stetofonendoskopy nazywane są terminem „stetoskop”.